Mak Borek Anak Rintik.....

Pagi ni.... semuanya berjalan lancar, setelah "brainstorming"berhari-hari. Dalam hati ummi, Alhamdulillah... nak mendidik anak-anak ni bukan cakap sehari...kena cakap berkali-kali...sebab itu kelebihan seorang mak adalah "membebel"... pekara yang orang lelaki tak boleh nak challenge.

Ummi...pun menyanyi nyayi kecil lah dalam hati...(nyanyi nasyid ar... hati tgh tenang...kalau tgh marah ummi nayanyi lagu rock kapak....hehe).... ku sangka panas hingga ke petang, rupanya hujan di tengahari... lagi sedepa dua nak sampai sekolah... dak adik kata..." Allah...stokin adik tertinggal kat umah lagi sebelah...."...tanpa penyesalan.

Dia boleh sambung ayat lagi... sedang dalam otak ummi ni....rentak nasyid dah tukar rentak rock dah ni.... tanduk dah nak kuar kat dahi dah ni....dia boleh rileks tak der dosa... dia boleh kata "tak pe arrr bukan nampak pun...." tu masa dia duduk dalam keta.... bila dia turun nak salam ummi.... baru dia perasan seluar tu  singkat...dan boleh nampak seblah ada stokin sebelah tak de stokin...bila dia jalan dah macam jongkat jongkit ...sebelah hitam sebelah kulit kaki... (kebetulan hari ni hari koku...dia pakai baju polis... tak ke nampak cam polis pencen dah nyanyuk...)

Mula memang ummi nak marah-marah sangat.... darah dah rasa membuak-buak...jantung dan mengecut mengembang...mengecut mengembang... bila tgk kaki dia mcm jongkat jongkit terus semua jadi balance...bila ummi tgk adik ni mcm pak lawak... terus gelak tak leh control...pastu dia siap boleh kata..."apa ummi gelak-gelak mi..." siap jeling sekali...

sempat ummi bagi dia se das dua kata-kata hikmah..."ha... jgn nak suruh2 ummi hantar stokin ehhh..."so plz take a lesson"... lain kali berangan le pagi2.... keta dah nak jalan baru nak terkejar-kejar..." lepas tu ummi pun bai bai dia dengan senyuman...

Hati mak ni kan....  mcm kerak nasi...masa marah keras macam nak gila... bila tgk lawak anak terus cair... dlm hati "kesian anak ummi... anak yatim lak tu..." pastu teringat kata-kata yg teman FB ummi hantar... "rumah yang ada anak yatim dan di bela dengan baik... orang yg menjaga itu berhak masuk syurga terlebih dahulu... hadis riwayat ibnu majah...." terus cair hati ummi... ummi pun patah balik ke rumah...biasanya ummi terus ke pejabat....

sampai rumah ummi nak turun kereta.... sambil kaki meraba-raba mencari kasut.... ummi tgk...aikkkk...ummi tak pakai kasut... nasib baik tak sampai opis...kalau tak menangis ler dari parking nak masuk pejabat tak der kasut... kalau ada org yg ternampak tak ker jadi bahan cerita... hehe..iniler yg orang kata... mak borek anak rintik... mak kencing berdiri anak kencing berlari... hai cik ketam...awak nak ajar anak berjalan..awak pun senget camaner... wahai ummi... dekat-dekatkanlah diri dengan Allah... inilah hikmah adik pakai stokin sebelah

masuk rumah dengan wajah yg paling manis...mengingatkan cerita lawak 2 beranak ni....cepat-cepat amek stokin dan zzuuuppp...terus pegi sekolah adik....ummi pun hantar ke pondok pak guard... kebetulan pak guard tu rakan seperbualan adik time balik sekolah....senang le sikit keje ummi...masa pass stokin ummi ckp aqlan tertinggal stokin sebelah, nanti kalau pak cik ternampak aqlan tolong sampaikan ya...terus pak guard tu gelak tanda dia memang tahu aqlan punya sengal.....

sengal pun boleh diwarisi eh...macamana mak...macam tu ler anak...seb baik naqib byk menurun abah dia....hehe